Η τάση προς το Eco γίνεται όλο και πιο έντονη και αισθητή στην καθημερινή ζωή. Καλύπτει όλο και περισσότερους τομείς και πεδία. Ήδη από το νηπιαγωγείο τα παιδιά μαθαίνουν πώς να διαχωρίζουν σωστά τα απορρίμματα. Και για εμάς το περιβάλλον γίνεται όλο και πιο σημαντικό, υγιεινές τροφές όχι μόνο για εμάς, αλλά και για το περιβάλλον μας.

Όλο και περισσότερα καταστήματα αποφεύγουν τις πλαστικές σακούλες και ο τρόπος ζωής Zero- ή Less-Waste κερδίζει σε δημοτικότητα, με στόχο να παράγει όσο το δυνατόν λιγότερα απορρίμματα, ώστε να επιβαρύνει το περιβάλλον όσο το δυνατόν λιγότερο. Ακόμα και η βιομηχανία ένδυσης προσπαθεί να ακολουθήσει αυτή την τάση, η οποία, όπως αποδεικνύεται, έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη επίδραση στη ρύπανση του πλανήτη μας μετά τη βιομηχανία καυσίμων. Οι μεγαλύτερες εταιρείες ένδυσης, που ήθελαν να τονίσουν ότι τους ενδιαφέρει η οικολογική παραγωγή ρούχων, κυκλοφόρησαν ρούχα από ανακυκλωμένο πολυεστέρα. Ο ανακυκλωμένος πολυεστέρας προωθείται ως καλή λύση για ανθρώπους που νοιάζονται για το περιβάλλον και τη λεγόμενη βιώσιμη μόδα. Είναι όμως πραγματικά μια οικολογική λύση;

Ο πολυεστέρας που βλέπουμε στα καταστήματα ρούχων είναι στην πραγματικότητα πολυαιθυλενοτερεφθαλικό, που παράγεται με βάση το πετρέλαιο, συντομογραφία PET. Αυτό είναι το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται επίσης πλαστικά μπουκάλια και μεμβράνες. Η παραγωγή του είναι εξαιρετικά επιβλαβής για το περιβάλλον, καθώς απελευθερώνονται τοξικοί ατμοί, συμπεριλαμβανομένου του διοξειδίου του άνθρακα, στην ατμόσφαιρα. Από την άλλη πλευρά, για την παραγωγή ρούχων από ανακυκλωμένο πολυεστέρα (δηλαδή rPET) χρησιμοποιούνται ίνες από πλαστικό, ανακυκλωμένα μπουκάλια PET. Το πλεονέκτημα του ανακυκλωμένου πολυεστέρα είναι ότι χρησιμοποιεί ένα μη βιοδιασπώμενο υλικό, το οποίο αν δεν χρησιμοποιηθεί, απλώς θα πεταχτεί σε χωματερή και θα μολύνει τον πλανήτη για αιώνες. Η επαναχρησιμοποίηση για την παραγωγή υλικού είναι επομένως μια εναλλακτική στο να πετάμε το PET στα σκουπίδια. Το δεύτερο πλεονέκτημα είναι ότι για την παραγωγή του υλικού δεν χρησιμοποιούνται νέοι πόροι πετρελαίου. Η ανακύκλωση του πολυεστέρα καταναλώνει επίσης λιγότερη ενέργεια από την αρχική του παραγωγή. Έχουν όμως αυτά τα πλεονεκτήματα πραγματική επίδραση στη βελτίωση της κατάστασης του περιβάλλοντος; Δυστυχώς, τα μειονεκτήματα του ανακυκλωμένου πολυεστέρα είναι πολύ περισσότερα από τα πλεονεκτήματα:

• ­ ο ανακυκλωμένος πολυεστέρας δεν ανακυκλώνεται πλέον,
• πριν από τη βαφή του ανακυκλωμένου πολυεστέρα στο τελικό του χρώμα, πρέπει να λευκανθεί επιπλέον με τοξικά λευκαντικά, καθώς το αρχικό του χρώμα δεν είναι ομοιόμορφο,
• κάθε πολυεστέρας απελευθερώνει μικροπλαστικά κατά το πλύσιμο, τα οποία καταλήγουν σε ποτάμια, θάλασσες και ωκεανούς, όπου τρώγονται από ψάρια που αργότερα καταλήγουν στα πιάτα μας.

Αυτά δεν είναι το τέλος των μειονεκτημάτων. Ακόμα και ο πολυεστέρας, ακόμα και ο ανακυκλωμένος, έχει αρνητικά χαρακτηριστικά όσον αφορά την άνεση στη χρήση:

• ηλεκτρίζεται
• δεν είναι πολύ άνετος στην αίσθηση,
• δεν απορροφά υγρασία,
• είναι αδιαπέραστος από τον αέρα - μας κάνει να ιδρώνουμε πιο γρήγορα και ο ιδρώτας έχει δυσάρεστη οσμή.

Είναι σαν να φοράμε πλαστικό που προέρχεται από την επεξεργασία πετρελαίου. Αυτό δεν ακούγεται ελκυστικό.

Φαίνεται ότι ο ανακυκλωμένος πολυεστέρας δεν είναι η καλύτερη λύση, πόσο μάλλον μια που να επηρεάζει θετικά τη διαδικασία ρύπανσης του πλανήτη. Λέγεται ότι κάθε δευτερόλεπτο στον κόσμο πετιέται ένα κοντέινερ με ρούχα. Η καλύτερη λύση θα ήταν επομένως να μειωθεί η υπερκατανάλωση και η υπερπαραγωγή ρούχων. Πριν από μερικές δεκαετίες, η βιομηχανία μόδας κυκλοφορούσε δύο συλλογές το χρόνο: Φθινόπωρο-Χειμώνας και Άνοιξη-Καλοκαίρι. Σήμερα παράγονται συνεχώς νέες συλλογές.

Ακόμα και αν στην παραγωγή του rPET καταναλώνεται περίπου 60% λιγότερη ενέργεια από ό,τι στον κανονικό πολυεστέρα, χρειάζεται ακόμα σημαντικά περισσότερη ενέργεια και χημικά από την παραγωγή οργανικών υλικών. Από ανησυχία για την υγεία μας και το περιβάλλον, η καλύτερη λύση θα ήταν να ενθαρρύνουμε βιώσιμες μάρκες να παράγουν ρούχα από υλικά όπως βιολογικό βαμβάκι, μαλλί, λινάρι ή κάνναβη .