·        Γεγονότα για το Σκόρδο

·        Χημική Σύνθεση Σκόρδου

·        Επίδραση του Σκόρδου στο Ανοσοποιητικό Σύστημα

• Η επίδραση του Σκόρδου στο Κυκλοφορικό Σύστημα
• Επίδραση του Σκόρδου στη Άνοια και το Αλτσχάιμερ
• Σκόρδο και Υγεία του Σκελετού
• Αντενδείξεις για την κατανάλωση Σκόρδου
• Περίληψη
• Βιβλιογραφία

Οι απόψεις για το σκόρδο διαφέρουν πολύ. Για πολλούς είναι ένα απαραίτητο συστατικό της καθημερινής διατροφής. Είναι ένα μπαχαρικό που χρησιμοποιείται σχεδόν σε κάθε πιάτο, αλλά άλλοι το θεωρούν περιττό και δεν είναι οπαδοί της χαρακτηριστικής έντονης γεύσης και οσμής του. Υπάρχει επίσης μια ομάδα που αμφισβητεί την αποτελεσματικότητά του στην υποστήριξη της θεραπείας διαφόρων ασθενειών. Προς το παρόν, το σκόρδο απολαμβάνει ξανά μεγάλη δημοτικότητα, δεν θεωρείται πλέον μόνο ως πρόσθετο σε πιάτα ή μπαχαρικό, αλλά λόγω μιας σειράς ευεργετικών για την υγεία ιδιοτήτων χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο ως θεραπευτικό μέσο και υποστηρικτικό στην αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων. Θα εξετάσουμε τι είναι μύθος και τι αλήθεια και πώς μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε - όχι μόνο στην κουζίνα.

Γεγονότα για το Σκόρδο

Το σκόρδο, κοινώς γνωστό ως Allium sativum L., είναι ένα πολυετές φυτό που καλλιεργείται παγκοσμίως. Προέρχεται αρχικά από την Κεντρική Ασία. Ανήκει στο ίδιο γένος με το κρεμμύδι, το σχοινόπρασο ή το πράσο και χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα στην Άπω Ανατολή, όπου εκτός από τη χρήση του ως μπαχαρικό, είναι ένα από τα παλαιότερα τεκμηριωμένα φάρμακα με μεγάλη δημοτικότητα. Η πρώτη αναφορά στο σκόρδο χρονολογείται πριν από πάνω από 5.000 χρόνια. Ακόμα και στην αρχαιότητα εκτιμούσαν τις ευεργετικές του ιδιότητες για την υγεία. Το σκόρδο αναφέρεται σε χειρόγραφα από την αρχαία Ρώμη, την Ελλάδα, την Κίνα και την Ινδία. Ήταν ήδη γνωστές οι θεραπευτικές του ιδιότητες και χρησιμοποιούνταν για τη βελτίωση της πέψης, τη θεραπεία λοιμώξεων τραυμάτων και τη βελτίωση της φυσιολογικής απόδοσης και κατάστασης. Γι' αυτό δινόταν σε αρχαίους αθλητές πριν από τους αγώνες ή σε μονομάχους που μάχονταν στο Κολοσσαίο.

Χημική Σύνθεση Σκόρδου

Το σκόρδο είναι χαμηλό σε θερμίδες και έχει πολύ υψηλή πυκνότητα θρεπτικών συστατικών. Το βάρος μιας σκελίδας σκόρδου είναι κατά μέσο όρο περίπου 3 γραμμάρια. Αυτή η ποσότητα έχει 4,5 kcal, εκ των οποίων 0,2 γραμμάρια πρωτεΐνη, 1 γραμμάριο υδατάνθρακες. Σε 100 γραμμάρια σκόρδου υπάρχουν περίπου 152 kcal, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι λόγω της αδυναμίας κατανάλωσης σε τόσο μεγάλες ποσότητες, οι περιεχόμενες θειούχες ενώσεις είναι πολύ πιο πολύτιμες. Επιπλέον, παρέχει επίσης συστατικά όπως σελήνιο, μαγγάνιο, βιταμίνη B6 και φυτικές ίνες. Περιέχει μικρές ποσότητες χαλκού, καλίου, ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης B1.

Η χαρακτηριστική γεύση και οσμή του σκόρδου οφείλεται σε πολλές διαφορετικές θειούχες ενώσεις, ιδιαίτερα σε λιποδιαλυτές. Επιπλέον, αυτές καθορίζουν και τη θετική του επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό. Δυστυχώς, μπορούν επίσης να προκαλέσουν παρενέργειες όπως ερεθισμούς των βλεννογόνων, του δέρματος και του πεπτικού συστήματος. Με το λιώσιμο της σκελίδας σκόρδου προκαλούμε μια σειρά χημικών αντιδράσεων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλές νέες βιολογικά ενεργές ουσίες. Μεταξύ αυτών, οι πιο ισχυρές θεραπευτικές είναι: αλισίνη, αλλίνη, ατζέν, S-αλλυλκυστεΐνη, δι-αλλυλο θειούχο (DAS).

Επίδραση του Σκόρδου στο Ανοσοποιητικό Σύστημα

Το Σκόρδο έχει ευεργετική επίδραση στο ανοσοποιητικό μας σύστημα. Ο ρόλος του σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που γίνεται όλο και πιο σημαντικό μέρος των μέτρων υποστήριξης της φυσικής ανοσίας. Αυτό επιβεβαιώνεται από έρευνες που διεξήχθησαν στην Αυστραλία. Στόχος τους ήταν να εξετάσουν πώς οι δραστικές ουσίες του σκόρδου επηρεάζουν την ευαισθησία των συμμετεχόντων σε λοιμώξεις. Από τα 146 άτομα της μελέτης, η ομάδα που λάμβανε τακτικά συμπληρώματα σκόρδου είχε λιγότερες λοιμώξεις (24) σε σύγκριση με την ομάδα placebo (65 λοιμώξεις). Επιπλέον, η διάρκεια της θεραπείας ήταν κατά μέσο όρο 3,5 ημέρες μικρότερη σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Οι δόσεις που χρησιμοποιήθηκαν στις μελέτες κυμαίνονταν από 500 mg έως 2650 mg εκχυλίσματος σκόρδου (παλαιωμένου) ημερησίως.

Αυτό το εκχύλισμα είναι αποτελεσματικό λόγω της παρουσίας αλισίνης, ενός φυσικού αντιβιοτικού, και θειοθειικών, που καθιστούν την αποτελεσματικότητά του υψηλή, μεταξύ άλλων, κατά των βακτηρίων στο στόμα. Δυστυχώς, μόνο το φρέσκο σκόρδο που δεν έχει υποστεί υψηλή θερμοκρασία έχει τόσο ισχυρές ιδιότητες. Αυτό δυσκολεύει τη χρήση του στην πράξη λόγω της έντονης γεύσης και οσμής. Επιπλέον, θα έπρεπε να καταναλωθούν μεγάλες ποσότητες, γι' αυτό τα εκχυλίσματα και τα συμπληρώματα σκόρδου αποτελούν τη λύση.

Η επίδραση του Σκόρδου στο Κυκλοφορικό Σύστημα

Αυτή είναι η καλύτερα μελετημένη ιδιότητα του σκόρδου μέχρι σήμερα. Μειώνει την αρτηριακή πίεση, τη συνολική χοληστερόλη, αλλά και την επιβλαβή για την υγεία LDL. Αυξάνει την HDL χοληστερόλη, γνωστή και ως «καλή χοληστερόλη», και μειώνει τον κίνδυνο αθηροσκληρωτικών παθήσεων. Το σκόρδο και τα συμπληρώματα σκόρδου με S-Αλλυλκυστεΐνη μπορούν να μειώσουν σημαντικά την αρτηριακή πίεση.

Πάνω από 20 κλινικές μελέτες αναλύθηκαν και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συμπλήρωση με σκόρδο σε μορφή εκχυλίσματος ή συμπληρώματος μπορούσε να μειώσει τόσο την διαστολική όσο και τη συστολική αρτηριακή πίεση. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές οι μελέτες έγιναν μόνο σε ασθενείς με διαγνωσμένη υπέρταση. Η μείωση ήταν περίπου 8-9 mmHg και 6-7 mmHg αντίστοιχα σε σύγκριση με τις ομάδες placebo. Για να το κατανοήσουμε καλύτερα, αξίζει να αναφέρουμε ότι αυτή η μείωση είναι συγκρίσιμη με αυτή που επιτυγχάνεται με φάρμακα για την υπέρταση. Ενδιαφέρον είναι ότι αυτό το αποτέλεσμα εμφανίστηκε μόνο στην ομάδα με υπέρταση, ενώ σε υγιή άτομα η αρτηριακή πίεση παρέμεινε αμετάβλητη παρά τη λήψη της ίδιας ποσότητας συμπληρώματος. Το σκόρδο έχει επίσης θετική επίδραση στην αναγέννηση των κατεστραμμένων κυττάρων της καρδιάς. Η λήψη 1000 mg ωμού σκόρδου από άτομα με αθηροσκλήρωση οδήγησε σε βελτιωμένη απόδοση κατά τη σωματική άσκηση.

Επίδραση του Σκόρδου στη Άνοια και το Αλτσχάιμερ

Αυτή είναι μια ακόμη λιγότερο γνωστή αλήθεια. Το σκόρδο μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων των προαναφερθέντων ασθενειών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι περιέχει μεγάλες ποσότητες αντιοξειδωτικών που μειώνουν σημαντικά την ποσότητα των ελεύθερων ριζών. Οι ελεύθερες ρίζες προκαλούν οξειδωτικές βλάβες στους ιστούς και συμβάλλουν σημαντικά στην επιτάχυνση της γήρανσης και της εκφύλισης των κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων αυτών του εγκεφάλου. Έχουν διεξαχθεί μελέτες που επιβεβαιώνουν ότι το σκόρδο μπορεί να επηρεάσει θετικά τη δραστηριότητα των αντιοξειδωτικών ενζύμων, τα οποία με τη σειρά τους μειώνουν το οξειδωτικό στρες.

Σκόρδο και Υγεία του Σκελετού

Εδώ η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική. Αν και δεν έχουν γίνει μελέτες σε ανθρώπους για να προσδιοριστεί η επίδραση των ουσιών που βρέθηκαν στο σκόρδο, έχουν γίνει μελέτες σε τρωκτικά. Αυτές έδειξαν αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων σε γυναίκες μετά την κατανάλωση εκχυλισμάτων σκόρδου. Ακολουθώντας αυτή τη λογική, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένο κίνδυνο οστεοπόρωσης σε μετεμμηνοπαυσιακές και περιεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Τότε αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος αποδόμησης του οστικού ιστού που μπορεί να οδηγήσει σε οστεοπόρωση. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι τόσο το συμπλήρωμα όσο και το φρέσκο προϊόν έχουν θετική επίδραση στην υγεία των οστών στις γυναίκες. Φυτά όπως το κρεμμύδι ή το σκόρδο μπορούν επίσης να προλάβουν παθήσεις των αρθρώσεων, αλλά η έρευνα συνεχίζεται.

Αντενδείξεις για την κατανάλωση Σκόρδου

Αναρωτιέστε αν υπάρχουν αντενδείξεις για την κατανάλωση σκόρδου. Όπως με κάθε τρόφιμο, υπάρχουν. Η πρώτη ομάδα ανθρώπων είναι όσοι είναι φυσικά αλλεργικοί σε αυτό. Επίσης, άτομα με διαταραχές πήξης του αίματος και όσοι λαμβάνουν αντιπηκτικά πρέπει να είναι προσεκτικοί. Σε όλες τις περιπτώσεις απαιτείται ιατρική συμβουλή.

Περίληψη

Συνοψίζοντας, το σκόρδο είναι καλύτερο να χρησιμοποιείται ως μπαχαρικό ή πρόσθετο σε πιάτα. Είναι πολύ δύσκολο να καταναλωθεί σε μεγάλες ποσότητες, ειδικά στην ωμή μορφή του. Μπορούμε να το βρούμε σε πολλές μορφές. Υπάρχει σε ολόκληρα κεφάλια και σκελίδες, σε πάστες, εκχυλίσματα, συμπληρώματα, ως σκόνη ή τουρσί. Μπορεί να προστεθεί σε ποικιλία πιάτων, όπως ζωμούς κρέατος και λαχανικών, σούπες και σάλτσες. Η έντονη οσμή και γεύση του δίνει στα πιάτα μοναδική γεύση και άρωμα. Με αυτή τη μορφή είναι πιο εύκολο να καταναλωθεί, αλλά ας θυμηθούμε την απώλεια θρεπτικών συστατικών που συνοδεύει τη θερμική επεξεργασία, το τουρσί ή το μαρινάρισμα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μεγαλύτερος παραγωγός σκόρδου είναι η Κίνα, αλλά σύμφωνα με την παροιμία «Όποιος επαινεί τον άλλον, δεν ξέρει τον δικό του», το πολωνικό σκόρδο είναι πολύ υψηλότερης ποιότητας και θρεπτικής αξίας από αυτό της Άπω Ανατολής. Παρά την σημαντικά υψηλότερη τιμή, η ποιότητά του είναι ασύγκριτη. Γιατί και ποιο πρέπει να επιλέξουμε, είναι προφανές.

Σε εποχές όπου διάφορα συμπληρώματα διατροφής κυριαρχούν για κάθε ασθένεια, η επιστροφή στη φύση και τα βότανα είναι η καλύτερη επιλογή. Σας συνιστούμε ανεπιφύλακτα να έχετε σκόρδο στην κουζίνα σας και να πειραματιστείτε με νέες συνταγές με τη συμμετοχή του. Είναι κρίμα να μην εκμεταλλευτούμε αυτή τη φυσική ευεργεσία.

Βιβλιογραφία:

1. Majewski, M. (2014). Lauch sativum: Fakten und Mythen Grüße Mensch Gesundheit . Annalen des National Institute of Hygiene, 65(1).
2. Kyo, E., Uda, N., Kasuga, S., & Itakura , Y. (2001). Immunmodulatoren Auswirkungen des Alters Knoblauch extrahieren . Das Journal of Nutrition, 131(3) 1075S-1079S.
3. Amagase H, et al. Einnahme von Knoblauch und seine bioaktiv Komponenten . J Nutr. (2001)
4. Block E. Die Chemie von Knoblauch und Zwiebeln . Wissenschaft Am. (1985).
5. Knoblauch. Lebensmittelwörterbuch, Epicurious.com. Archiviert vom Original am 24. Mai 2012. Abgerufen 14. April 2010.
6. Dhawan, V., & Jain , S. (2005). Knoblauchergänzung _ verhindert oxidative DNA- Schäden im Wesentlichen Bluthochdruck . Molekular und zellulär Biochemie , 275(1), 85-94.
7. Josling, P. (2001). Gemeinsames verhindern kalt mit einem Knoblauch Ergänzung: ein doppelblindes , Placebo- kontrolliertes Umfrage. Fortschritte in der Therapie, 18(4), 189-193.
8. Williams, F. M., Skinner, J., Spector, T. D., Cassidy, A., Clark, I. M., Davidson, R. M., & MacGregor, A. J. (2010). diätetisch Knoblauch und Hüftarthrose : Beweis für eine Schutzwirkung Wirkung und mutmaßlich Wirkmechanismus. BMC Muskel-Skelett Störungen, 11(1), 1-8.
9. https://en.wikipedia.org/
10. https://www.agrofakt.pl/bedzie-cena-czosnku-2018-r/
11. Kyo, E., Uda, N., Kasuga, S., & Itakura, Y. (2001). Immunmodulatoren Auswirkungen des Alters Knoblauch extrahieren . Das Journal of Nutrition, 131(3) 1075S-1079S.